Irriteren of ergeren is iets dat we dagelijks (vaak onbewust) doen. We willen iets dat er op dat moment niet is. Zon, stilte, bepaalde mensen om ons heen. Vaak wensen we dan ook iets weg, zoals regen, gesmak of grootpraat.

Genesis 4:7 is duidelijk met een harde boodschap. Zolang je goed handelt, kun je iedereen recht in de ogen aankijken. Maar helaas ligt bij ons al snel de zonde op de loer, omdat we slecht handelen. En ja, dan is het mogelijk dat de zonde jou en mij in haar greep krijgt.

Het is een zonnige dag, je ligt in het gras en ziet een aantal wolken aan de hemel voorbij gaan. De wind blaast ze in de richting van de zee. De wolken die bestaan uit kleine druppeltjes water, verdampt vanuit het water op de aarde.

Ik ga mij nu wagen aan een onderwerp waar veel discussie over is: de rolverdeling tussen de man en de vrouw. Ook een onderwerp dat voor veel mensen misschien wel gevoelig ligt.

Soms lijkt het wel alsof rust niet voorkomt in deze maatschappij. Werken of studeren is belangrijk en zodra we dat niet meer aan het doen zijn, hebben we nog een huishouden, het huis zelf moet onderhouden worden of we zijn mentaal bezig met alles wat we moeten doen.

Ik zal gelijk eerlijk zijn (bekentenis nr. 1): terwijl ik dit schrijf, eet ik een chocolaatje. Bekentenis nr. 2: Gezond eten vind ik soms heel moeilijk.

Denk jij er weleens over na hoe God eruit ziet? Ik denk dat ons beeld van Gods uiterlijk van elkaar verschillen, of misschien is dat beeld bij jou wel blanco. Maar één ding weten we zeker: wij lijken op God.

Ik ben een tijdje offline geweest. Joy from Home had de afgelopen maanden niet de hoogste prioriteit. Waarom? Ik was gefocust op de aardse dingen. Niet direct slechte dingen. Ik heb aandacht besteed aan het opruimen van de berging en sinds het mooie weer begonnen is, ben ik gaan genieten van het werk dat nodig was in de tuin. Ook heb ik me meer verdiept in de opvoeding van de kinderen en ben ik bezig geweest met nieuwe creatieve hobby's ontdekken.

Ik kan mij het moment dat ik mij overgaf aan God nog goed herinneren. Het was niet het moment waarop ik belijdenis van mijn geloof deed. Op dat punt zei ik dat ik geloofde in God, maar ik had geen idee hoe het was om te leven voor God. Ik volgde mijn eigen weg en was gericht op de wereld.

Eén van mijn kinderen is erg nieuwsgierig en wil altijd weten hoe iets in elkaar zit. Er worden dan ook veel vragen gesteld. De waaromvraag is hier geen onbekende.

Wat kunnen wij als mensen anderen het geluk misgunnen. En voornamelijk bij de mensen met wie we niet zo goed over weg kunnen. Gek genoeg lijkt het die mensen altijd voor de wind te gaan. 

Gek idee eigenlijk. God hoort al onze woorden. Niet alleen die van jou en die van mij. Ook van alle andere acht miljard mensen die op deze wereld leven. En Hij kent alle uitspraken, woorden en gedachten van de mensen die hebben geleefd. Onvoorstelbaar toch?